միտքը մթագնվել. մտքով մոլորվել ◆ Դժբախտություննրից, անվերջ դժբախտություննրից խելքները շաղած այս հայերը որդու դեմ դա՞վ շշնջացին, ե՞լք փնտրեցին որդուց թաքուն։ (Հրանտ Մաթևոսյան)◆ Պառավը թեև տաքություն չուներ... նրա ուշքը գլխին էր, բայց թվում էր, թե խելքը շաղել է: Մաթևոս Դարբինյան◆ Ու չեմ հասկանում ու խելքս է շաղվում. / Ինչպե՞ս են ապրում մարդիկ դագաղում։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Այդ ծերունի մարդու «խելքը խառնվել» սկսում է։ (Վահրամ Փափազյան)◆ Ապաջոնց ազգի մեջ ծերության հասակին խելքի խառնվել կա։ (Հակոբ Մանանդյան)
