Հայերեն դարձվածք

  1. հիացնլ. հրապուրել. խելագարեցնել ◆ Գեղեցկությամբ, խելքով, ազնվությամբ և պատշաճավայել քաղաքավարությամբ` քնքուշիկ օրիորդի խելքը նա տարել էր: (Պերճ Պռոշյան) ◆ Հավանաբար անոր խելքը տարեր է իր պճնագեղ ադուզարդով։ (Ռուբեն Սևակ) ◆ Ում մերժել է իր դրացի հոգի հանող ու խելքը տանող աղջիկը չար։ Պարույր Սևակ ◆ Սիրուն տեսքով մի աղջիկ ... հարս է եկել Շուշանց և իր գեղեցկությամբ շատ երիտասարդների խելքը գլխից տարել: (Մկրտիչ Խերանյան) ◆ Այս անկարողության խոստովանությունը խելքը գլխեն տարավ: (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ «Սհե՛, սհե՛, մի սյուրյուն ախչիկ ա պատահել, խելքս կլխիցս տարել ա»: ◆ Մանգալը խո` մե մանգալ ունի, վուր խիլքի ծեր կու տանե մարթուն: ◆ Արտասունքս արուն շինեցիր, խելքըս գըլխես ունիմ տարած: (Սայաթ-Նովա) ◆ Գեղեցկացել էին մայթի ծառերն անշուք, / Փշատենու բույրը խելք էր տանում: (Գևորգ Էմին)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։