(հզվդ․) ասում են, երբ մեկը խելացի չէ կամ խելացի բան չի ասում, անում (հեգն․)◆ - Խելքի՛ պուտուկ, Անդրեասի ումուտով Չալակը թողիր գացիր «գործի՞»։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ - Եղբա՛յր, այդ խելքի պտուկը ոչ մի օր չհետաքրքրվեց, թե յուր փողերն ո՞ւր են։ (Պերճ Պռոշյան)◆ - Տո՛, խելքի պտո՛ւկ, այդքան որ խելոք ես, վե՛ր կաց, կորսվե՛, գնա՛ իմ տունես-տեղես։ Լևոն Շանթ◆ - Եթե մեկը լսե վրադ պիտի խնդա, խելք չունիս, խելքի պտո՞ւկ ալ չունիս, մարդ։ (Ակսել Բակունց)◆ - Խելքի տոպրակ ես, խելքի տոպրակ, ըսկի նմանդ կա՞ ։ ◆ - Ես չէի ցանկանա մուշտակս ձեռքիցս թողնելու․․․ ։ - Տո՛, խելքի պա՛րկ, ո՞վ է քեզ ասում ձեռքից թող։ (Պերճ Պռոշյան)
(արևմտհ․)(հզվդ․)(բրբ․) շատ խելացի մարդ ◆ Այնքան խելոք է, ոնց որ խելքի պուտուկ։ (Խաժակ Գյուլնազարյան)◆ - Խելքի տոպրակ է, ի՛նչ հարցնես՝ կասի։ ◆ Մարմինեն այսքան քիչ, այլապես կշռող այս տղան «խելքի սնտուկ» մըն էր վարժապետին ու տերտերներուն վկայությամբը։ Հակոբ Օշական◆ Գլուխն էս փիթրերուն մտածումներին վուր տուր տանք, իստակ կու գժվինք, թավաթ [«առանց այն էլ»] արանց էն էլ խիլքի գուդեք [«մեղրի, մոթալ պանրի նտիկ»] չինք։ Գաբրիել Սունդուկյան◆ համեմատության համար՝Տերտերը կը հավատար սա եղերակատկերգության որ միակտոր փթեր էր խելքին պտուկեն գինով Նորհատին։ Հակոբ Օշական
