Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χɛlkʰɔnˈt͡sʰuɡ]

վանկեր՝ խել•քոն•ցուգ 

  1. Համշեն՝ գլխապտույտ

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. Խելքոնցուգ ըլլիլ, Գլուխը պտտվել ◆ Ընքան տառցավ, օր խելքոնցուգ էղավ։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։