խեղբ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɛʁb]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խեղբ

վանկեր՝ խեղբ 

Ստուգաբանություն

Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *khel-p-` *(s)kel- «կտրել» արմատից. հմմտ. հունարեն σκολοψ` «ցից, կարթի ծայր, ծեղ, փուշ, ծլեպ, ցլեպ», հին անգլերեն scielf «ժայռի ծայր»։

Գոյական

1. խիղբ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։