Հայերեն

վանկեր՝ խեղ•դա•շատ 

Բառակազմություն խմբագրել

Ածական

  1. (նորբ․) շատ, չափազանց խեղդող ◆ Մթնոլորտը խլացավ հազարաթև կրակոցներից, պայթեցին խեղդաշատ ծխանռնակները։ -Իրավունք

Աղբյուրներ խմբագրել