Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խեղ•դիչ

Ստուգաբանություն խմբագրել

խեղդող ◆ Կնոջ խեղդիչը ամուսինն է։ ◆ Խեղդիչ, հեղձուցիչ, օդ չկա բնավ, դուռը բռնված է ամբոխով։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Արդեն սկսվել է միջօրեի խեղդիչ տապը։ (Վահան Թոթովենց)
խեղդամահություն առաջ բերող ◆ Օ, մեծ տզրուկներ, մարդկային կյանքի ստեղծագործության անարգ խեղդիչներ։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)
փխբ․ ծանր, անտանելի ◆ Քաղաքային մթնոլորտը թվում էր նրան խեղդիչ, հուսահատական։ (Շիրվանզադե)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։