Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խեղ•կը•տալ 

  1. Խարբերդ, Երզնկա, Չարսանճագ՝ անհամ կատակներ՝ խեղկատակություննեռ անել ◆ Տղա, հեռիք խեղկտաս։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. Խարբերդ՝ թռվռալ, վեր-վեր թռչել (ուրախությունից) ◆ Նոր ծնածները խաղալեն, խեղկտալեն իրենց մայրերը պիտի դիմավորեն։ (Թլկատինցի)
  3. երես առնել, շփանալ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։