Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խեղ•ճա•նալ

Ստուգաբանություն

հարձակվելու՝ դիմադրելու ունակությունը կորցնել, թուլանալ ◆ Դու մի ասիլ վարպետ շուն է, գիտի արջը որտեղից կխեղճանա: Հովհաննես Թումանյան
ուրախ տրամադրությունը կորցնել ◆ Նա էլ էր խեղճանում, երբ գզիրը կանչում էր երդիկից։ (Ակսել Բակունց)
համարձակությունը կորցնել, որևէ մեկի առջև խոնարհ դառնալ ◆ Արշակ թագավորը հայի հողով անցնելիս խրոխտանում էր, հայհոյում Շապուհին, իսկ Պարսկաստանի հողի վրա խեղճանում: Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Դե ի՞նչ ես մանրանում այդպես, ի՞նչ ես խեղճանում, աղջկա առաջ։ (Բոգդան Վերդյան)
աղքատության, դժբախտության, ծերության պատճառներով ուժը՝ եռանդը՝ աշխուժությունը կորցնել ◆ Առաջվա Մկրտչյանը չէ, շատ է խեղճացել:
աղքատանալ, չքավոր դառնալ

թուլանալ, անզորանալ, հեգանալ, փանաքանալ (հնց․), (գվռ․)՝ պռշկել, կզկթել, կժկթել, քնձոտել, վիզ ծռել, վիզը ծռել, մուկ դառնալ, կատու դառնալ, քիթը կախել, գլուխը կախել (ծռել, հակել), գլուխը կախ գցել, գլուխը կախ անել, գլուխը քաշ անել (քաշ գցել), կռնակ ծռել, ճիտ ծռել, վիզը ճկել, շլինքը ծռել, թրջ(վ)ած հավ դառնալ, փետուր փոխած հավ դառնալ, բուրդ թափ(վ)ել, բուրդը տալ, բուրդն ուտել, փուշը թողնել, փուշը տալ, ականջը (ականջները) կախել, ականջը քորել, գառ դառնալ
տե՛ս թշվառանալ
տե՛ս աղքատանալ
տե՛ս հնազանդվել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ присмиреть, унывать, приуныть, стать жалким, подавленным, забытым, беднеть, обеднеть (ru) ‎(prismiretʹ, unyvatʹ, priunytʹ, statʹ žalkim, podavlennym, zabytym, bednetʹ, obednetʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։