Հայերեն

վանկեր՝ խեն•թա•խոս 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) խենթի նման՝ խենթորեն խոսող ◆ Ի՜նչ անսովոր է նորից մեռյալներին ենք դառնում Ու խենթախոս աղոթում շիրիմների մոտ խավար։ Հրաչյա Սարուխան

Աղբյուրներ

խմբագրել