Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɛntʰɑχɔˈsɛl]

վանկեր՝ խեն•թա•խո•սել 

Բառակազմություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (նորբ․) խենթավարի, ազատ, անսանձ խոսել ◆ Ու բեմահարթակի վրա բարձրանում է խոսքը... Իբրև միակ հերոս, որ խենթախոսնում է խեղկատակների ու խամաճիկների թատրոնում։ Հրաչյա Թամրազյան

Աղբյուրներ

խմբագրել