խենթումենթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɛntʰuˈmɛntʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խեն•թու•մենթ
Ստուգաբանություն
խմբագրել- ԽԵՆԹՈՒՄԵՆԹ, Նոր Նախիջևան՝ Խենթ, հիմար։
Ածական
- խենթ ու խելառ, հիմար, անմիտ ◆ Խենթումենթ բաներ ես խոսում, դրան ո՞վ կհավատա։
Հոմանիշներ
խմբագրել- խենթ
- խենթավուն
- # խենթ ու խելառ, հիմար, անմիտ ◆ Խենթումենթ բաներ ես խոսում, դրան ո՞վ կհավատա։
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։