Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ շեռ•լուկ 

  1. Վան՝ խենթացած, ուշակորույս ◆ Էրկու ածպեր աղեկըմ սարխոշտած ու էնտեղ ինկան, չուր առավտուն խեռլուկ մնացին։ Ահ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։