Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խե•ցատ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. կոտրած կավե ամանի կտոր ◆ Տանը քրեղան, խեցատ չի թողել…հող է լցրել։ Ստեփան Զորյան
  2. Արարատյան՝ Գանձակ՝ Թբիլիսի՝ Կարին՝ Խոտուրջուր՝ ԽԵՄԱՏ, Մուշ՝ ԽԵՍԵՆԱԴ, Մուշ՝ Կավե ամանի կոտրած կտոր։ ◆ Վեր ընկնողի անումը խեցատի պես կոտրվում ա։

(ՊՊ)։2․ Կոտրած աման՝ կուժ, որը դեռ կարելի է գործածել։

Հոմանիշներ

խմբագրել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել