խզատակ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χzɑˈtɑk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•զա•տակ 

Գոյական

1. ծոծրակ

Հոմանիշներ

1. (նորբ․) վզատակ, վզակոթ
2. ծոծրակ

Արտահայտություններ

ԽԶԱՏԱԿ,Ղարաբաղ՝ Շամախի՝ Մեղրի՝ Հավարիկ՝ ԽԶԻՏԱԿ, Զանգեզուր՝ Ղազախ՝ ԽԸԶԸՏԱԿ, Ղարաբաղ՝ ԽԻԶԱՏԱԿ, Հավարիկ՝ Քանդակ՝ Ծոծրակ։ ◆ Ընդրա Խզատակը բրթոտ ա, աչքերը բիզավ ծկոտած(ՏԽ)։ ◆ Բա էքուց էլ վեր մըն խզիտակը բրթոտ ա, աչքերը բիզավ ծկոտած ((Տմբլաչի Խաչան))։ ◆ Բա էքուց էլ վեր մըն խզիտակը հանծուտը պիրես, հունց կը տառնա մեր ճարը (Խաթ․)։ ◆ Հրես խզիտակիցդ արին առի (Հովհաննես Ճուղուրյան)։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։