խզար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χzɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)•զար
Ստուգաբանություն
խմբագրելԽԶԱՐ, ԽԵԶԱՐ, Ոզմ՝ Պապեն՝ ԽԻԶԱՐ, Մոկս՝ Շատախ՝ Մուշ՝ ԽՐԶԱՐ, Մալաթիա՝ Երկու հոգով քաշելու մեծ սղոց՝ խոշոր ատամներով։◆ Գնա խզար բեր բարդին կտրենք(Ամ․)։ ◆ Խիզար ըմ ըզվիզ չըկտրը(Մծ)։ ◆ Օնեն խզարը սրեց, թևին տակը թրեց ու քնաց գործի(Ձ)։
Գոյական
- գերան կտրելու կամ գերանից տախտակ քաշելու մեծ սղոց, որ բանեցվում է 2 հոգով
- այդ սղոցով գերանը կտրելը՝ տախտակ քաշելը, խզարում
Հոմանիշներ
խմբագրել- (նորբ․) սահնակ
- բոլորկտուր
- խերխի (երան կտրելու կամ գերանից տախտակ քաշելու մեծ սղոց, որ բանեցվում է 2 հոգով )
- խզարում
Արտահայտություններ
խմբագրել- Խզար քաշել, Խզարով գերան, տախտակ սղոցել։ ◆ Խզար քաշելը ամեն մարթու քյարը չէ,ձեռք պիտի դիմանա(Ձ)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։