Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•զար 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

ԽԶԱՐ, ԽԵԶԱՐ, Ոզմ՝ Պապեն՝ ԽԻԶԱՐ, Մոկս՝ Շատախ՝ Մուշ՝ ԽՐԶԱՐ, Մալաթիա՝ Երկու հոգով քաշելու մեծ սղոց՝ խոշոր ատամներով։◆ Գնա խզար բեր բարդին կտրենք(Ամ․)։ ◆ Խիզար ըմ ըզվիզ չըկտրը(Մծ)։ ◆ Օնեն խզարը սրեց, թևին տակը թրեց ու քնաց գործի(Ձ)։


Գոյական

  1. գերան կտրելու կամ գերանից տախտակ քաշելու մեծ սղոց, որ բանեցվում է 2 հոգով
  2. այդ սղոցով գերանը կտրելը՝ տախտակ քաշելը, խզարում

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. (նորբ․) սահնակ
  2. բոլորկտուր
  3. խերխի (երան կտրելու կամ գերանից տախտակ քաշելու մեծ սղոց, որ բանեցվում է 2 հոգով )
  4. խզարում

Արտահայտություններ

խմբագրել
  • Խզար քաշել, Խզարով գերան, տախտակ սղոցել։ ◆ Խզար քաշելը ամեն մարթու քյարը չէ,ձեռք պիտի դիմանա(Ձ)

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։