Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)զ•զալ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել
  1. Խզոց հանել։
  2. Շուլավեր՝ Սլանալ։ ◆ Նետ-օձի պես խզզում էր։ (Հրաչյա Աճառյան)

Գոյական

  1. սաստիկ խզզալ, խզխզալ ◆ Ծերունի Իսոյի կուրծքն էր խզզում, ինչպես սղոցը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Առաջվա պես չէին խզզում գրչածայրերը։ (Բոգդան Վերդյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. խզխզալ
  2. խժալ (սաստիկ խզզալ)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել