խզզալ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χzːɑl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)զ•զալ
Ստուգաբանություն
խմբագրել- Խզոց հանել։
- Շուլավեր՝ Սլանալ։ ◆ Նետ-օձի պես խզզում էր։ (Հրաչյա Աճառյան)
Գոյական
- սաստիկ խզզալ, խզխզալ ◆ Ծերունի Իսոյի կուրծքն էր խզզում, ինչպես սղոցը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Առաջվա պես չէին խզզում գրչածայրերը։ (Բոգդան Վերդյան)
Հոմանիշներ
խմբագրել- խզխզալ
- խժալ (սաստիկ խզզալ)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։