խզխըզ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խ(ը)զ•ծըզ
- Նոր Նախիջևան՝ խզխըզացող, թոքերից խզալու ձայներ հանող ◆ Ներ տարու քիշերը աղոթք պիտի անի խզխըզ Մարքարը։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։