խզխըզ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խ(ը)զ•ծըզ
- Նոր Նախիջևան՝ խզխըզացող, թոքերից խզալու ձայներ հանող ◆ Ներ տարու քիշերը աղոթք պիտի անի խզխըզ Մարքարը։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։