Հայերեն

ՄՀԱ՝ [χzuz]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խզուզ

վանկեր՝ խ(ը)•զուզ

Ստուգաբանություն

Շիրակ՝ Բասեն՝ Վան՝ Ապարան՝ Բուլանըխ՝ Խարբերդ՝ Սասուն՝ ԽԶՅՈՒԶ, Վան՝ ԽԶԱՈՒԶ, Սիպ՝ ԽԶՈՒՄ, Մալաթիա՝ ԽԶՈՒՌ, Լ Ղարաբաղ՝ Ղազախ՝ 1․ Ցորենի և գարու լավ չկալսված հասկեր՝ ծղոտներ, որոնք մի տեղ հավաքելով մի անգամ ևս անգամ ևս կալսվում են, փոճոկ, կոթինք, ծանծ։ ◆ Ձենձոնը դիզեցին, խզուզն էլ ծեծեցին պրծան։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու) ◆ Շեխն ու քուրդ բեկն կալերուն շուրջն առած իրենց բաժինները կկրեն։ Հարդը գոնե թողուն վաստակավոր եզան, խզուզը կալնտիրոջ ձեթկիլ ձագերուն։ (Գարեգին Սրվանձտյան) 2․ Լ Դարմանի խոշոր տեսակը։ ◆ Խզուզը կալըմ շաղ տու, թազա կալսենք, որ դարման դառնա։ (Ձ) 3․ Խրբ․ Ցորենի ցողուն։ 4․ Նոր Ջուղա՝ Կտավատը մաքրելուց հետո մնացած կոթերն ու ցողունը։ Տե՛ս ԽԾՈՒԾ¹, ԽՃԵՃ։

Ինչ օգտվեցա կալեն, որ օգտվեմ խզուզեն (առած),
Կամնից կալից ինչ տեսանք, խզուզը քե բարի Շիր․ Դժգոհություն անցյալում սոցիալական անապահով վիճակի մասին, երբ աշխատողը իր արդյունքի տերը չէր լինում։

Թերևս կրկնավոր ձև, որ կապված է խուզ- (խզել) բայահիմքի հետ։ Անհավանական է խծուծ-ի միջնորդությամբ կովկասյան ծագում ենթադրելը։ Բնաձայնական-պատկերավոր կազմություն։

Գոյական

(գվռ․) ծեծված օրանի մաղելուց հետո մնացած կիսածեծ հասկերը, ծղոտը որ հետո ծեծվում է ◆ Ծեր ծտին խզուզով չես խաբի։ (Մամուլ)
խծուծ

Հոմանիշներ

խզոզ
ծանծ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։