խզտել
Հայերեն բարբառային բառ
խզտել 1 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [χztɛl]
վանկեր՝ խ(ը)զ•տել
- Տիգրանակերտ՝ շորի կտորը ձեռքով երկու մասի բաժանել, պատռել, ճղել ◆ Շապիկս խզվեց: Սահակ Ամատունի
- Համշեն՝ ճեղքել ◆ Փայտը խզտել: (Հրաչյա Աճառյան)
- Մուշ՝ տունը ծածկելով ներս մտնել (գողության համար)
- Խարբերդ, Բալու՝ մեծ-մեխ ջարդել, կոտրել, կոտորել
Արտահայտություններ խմբագրել
Հայերեն բարբառային բառ
խզտել 2 խմբագրել
- ՄՀԱ՝ [χztɛl]
վանկեր՝ խ(ը)զ•տել
- Պոլիս՝ կոնծել
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։