խըստ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [χəst]

վանկեր՝ խըստ 

1. Մուշ, Սիպ՝ լավ, տեղին, ինչպես հարկն է

Արտահայտություններ

1. Խըստ էնել,
   1. ինչպես հանկն է, տեղին, լավ ◆ Խըստ էրա զարկեցա անու։ (Ձեռագիր)
      1. դիմել, ուղղություն վերցնել ◆ Էրկու աղբեր հեծան ու խըստ էրեցին Արզրոմա նստողին ու էկան։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։