Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)թ•խ(ը)•թել

Ստուգաբանություն խմբագրել

ԽԹԽԹԵԼ, Արարատյան՝ 1. Խոթել, մտցնել։ Որևէ սուր բանով ծածկել՝ փորփրել։ ◆ Առավ Սալբին ասղի ծայրով շարունակ խթխթեց տղայի գլխին ծածկած բրդյա հաստ մեզարը:(Պերճ Պռոշյան) 3. Դրդել, հրահրել։ ◆ Խելոքը խևություն չի անիլ, թեև շատ խթխթեն(առած)։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։