Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)թ•խ(ը)•թոտ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Ածական

  1. (ժղ․) խութեր ունեցող
  2. ոստոտ, վրան ոստեր ունեցող ◆ Մեր ճանապարհին ընկած էր ծառի մի սև խթխթոտ բուն։ Թարգմ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. խութոտ
  2. ոստոտ

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել