խիպ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χip]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խիպ
- ԽԻՊ, 1 Ապարան՝ Բրդե թելի երկար ու հաստ
փունջ կծիկ, որից մաս-մաս կտրելով գործում են կարպետ, քուրձ և այլ։ Խիպի թելից կտրա, բեր (Ամ)։
- Խիպ, Գանձակ՝ Պոլիս՝ Նիկոմեդիա՝ Խարբերդ՝ Ամոթ,
պատկառանք։ Խիպ ու ամոթ չունի(Աճ)։ Եթե քիչ մը խիպ ու ամոթ ունենայիր, պիտի երթայիր(ՀՊ)։ Խիպ չունի, իշ պիտի ըլլա(ՀՏՀ)։
Ստուգաբանություն= խմբագրել
Գոյական
- բրդաթելի մեշ կարժ, որից մաս-մաս կտրում ու գործում կարպետ
- ամոթի զգացում պատկառանք# ԽԻՊ, 1 Ապարան՝ Բրդե թելի երկար ու հաստ
փունջ կծիկ, որից մաս-մաս կտրելով գործում են կարպետ, քուրձ և այլ։ Խիպի թելից կտրա, բեր Սահակ Ամատունի։
- Խիպ, Գնձ․ Պլ․ Նկմ․ Խրբ․ Ամոթ,
պատկառանք։ Խիպ ու ամոթ չունի(Հրաչյա Աճառյան)։ Եթե քիչ մը խիպ ու ամոթ ունենայիր, պիտի երթայիրՀակոբ Պարոնյան։ Խիպ չունի, իշ պիտի ըլլա(Հ․Տեր-Հակոբյան)։
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։