Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [χid͡ʒχɔˈχɔl]

վանկեր՝ խիջ•խո•խոլ 

  1. Համշեն՝ չափից դուրս թափթփված, կեղտոտ (տուն) ◆ Դունը խիջխոխոլ ա։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։