խլաթել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χlɑˈtʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•լա•թել  ԽԼԱԹԵԼ, Գանձակ՝, ԽԼԱՏԵԼ, Մեղրի՝ 1․Հրացանը չկրակվել, դատարկ՝ փուստ անցնել։ 2․Վրիպել, նշանակետին չառնել։ ◆ Հրացանը գովական էր, երբեք նշանը չէր խլաթում (ՍՔ)։ Պավլին նորից կրակ տվավ, էլի փուստ վեր խլաթեց, էլ տմացա վեչ ()։

Ստուգաբանություն

ԽԼԱԹԵԼ, Գանձակ՝, ԽԼԱՏԵԼ, Մեղրի՝

1. Հրացանը չկրակվել, դատարկ՝ փուստ անցնել։
2. Վրիպել, նշանակետին չառնել։ ◆ Հրացանը գովական էր, երբեք նշանը չէր խլաթում։ (Սարգիս Քամալյան) ◆ Պավլին նորից կրակ տվավ, էլի փուստ վեր խլաթեց, էլ տմացա վեչ։ (Հարո Ստեփանյան)

Գոյական

1. տե՛ս խլատել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։