Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•լա•ցում

Ստուգաբանություն

խլանալը, խլացնելը, խլացվելը ◆ Բառավերջում գտնվելը հնչյունի խլացման պայմաններից մեկն է։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

(լեզվբ․) ձայնեղ հնչյունի արտասանությունը առանց ձայնալարերի թրթռման՝ առանց ձայնի, ձայնեղի ձայնազրկումը, որի հետևանքով ստացվում են խլացած՝ ձայնեղազրկված (unvoiced, devoiced/ dévoisé/ stimmlosgeworden) հնչյունները, խուլ հնչյուններ

Թարգմանություն

Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։