Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)լ•բ(ը)լ•կուկ 

  1. Քղի՝ շատ խարխուլ (տուն)
  2. փչացած՝ անսարք (գործիք)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։