Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)լ•բ(ը)լ•կուկ 

  1. Քղի՝ շատ խարխուլ (տուն)
  2. փչացած՝ անսարք (գործիք)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։