խլեզ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χlɛz]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խլէզ
վանկեր՝ խլ•եզ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԽԼԵԶ¹, ընդհ․
- Արարատյան՝ Թբիլիսի՝ Ղարաբաղ՝ Շիրակ՝ Պոլիս՝ և այլն։ Մողես։ ◆ Խլեզնին հաքին վար կտրվումա, էլհա փըսնումա, յէս տեսալըմ։ (Ձեռագիր)
- Խլազնը, Ղարաբաղ՝ Անձրևաորդ։
- Խոտուրջուր՝ Թզաչափ փայտիկ, որով երեխաները խաղում են՝ հարվածելով դրան երկար մի փայտով։
- Պոլիս՝ Կարին՝ Խարբերդ՝ Մարզվան՝ Չնչին՝ փոքր՝ նվազ, անարժեք՝ ոչինչ չներկայացնող մարդ։ ◆ -Ծո, սա խլեզին նայեցեք, «մարդ եմ» ըսելով մեջ է ինկեր։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Սա խլեզին նայե, մարդ դարձավ տե՝ մարդու չի հավներ կոր։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
- Սեբաստիա՝ Թզուկ, չզարգացած մարդ։
- Թուլամորթ, տկար։
- Տարենտե՝ Ապուշ։
ԽԼԵԶ², Նկմ․ Թթենու տեսակ և նրա պտուղը։
Գոյական
- մողես ◆ Արև են կորզում մողես գորշավուն ու կանաչ խլեզ։ Պարույր Սևակ ◆ Հիմա էլ Մթնաձորում մուգ-կանաչ մաշկով խլեզներ կան։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ույժ չունի, կըսեք, խլեզն անարյուն։ (Ռուբեն Սևակ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- (նորբ․) մողես
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։