խլթեխըլթ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խ(ը)լ•թե•խըլթ•
- Լոռի, Ղարաբաղ՝ հոծ, խիտ, խուռն (բազմության մասին) ◆ Ազապ տղեք ժամի դրանը խլթեխըլթ կաննած էին ու սիրուն աղջկերանցը մտիկ էին տալի։ (Պերճ Պռոշյան)
- լիքը, լի, լիուլի ◆ Ամբարը խլթեխըլթ ցորենով լիքն էր։ Ալեքսան Մեխակյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։