Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)լթ•խ(ը)լթ•ալ

Ստուգաբանություն

ԽԼԹԽԼԹԱԼ, Ղազախ՝ Գանձակ՝ Կարին՝

Սաստիկ եռալ՝ եփ գալ՝ պղպջակներ արձակելով։ Չայը խլթխլթար կը։ (Ձեռագիր)
Մի տեղում որևէ բանից շատ՝ առատ լինել։ ◆ Մառանը եմիշով, կախանով, տանձ ու խնձորով խլթխլթում էր։ (Խաչատուր Աբովյան)

եռալ, եփ գալ` պղպջակներ արձակելով ◆ Սաբային հոգին… դժոխքի կպրի կարասում խլթխլթա։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Ջուրը խլխլթում է, պղինձը վերցրու կրակի վրայից։
եռուզեռի մեջ լինել, զեռալ, վխտալ ◆ Ողջ Ավարայրում եռում էր, խլթխլթում Պարսից զորաբանակը։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Նրա դեմքի այտերը եռում էին, խլթխլթում։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ клокотать, всклокотать, бурлить, забурлить (ru) ‎(klokotatʹ, vsklokotatʹ, burlitʹ, zaburlitʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։