խլխլուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χlχluk]
վանկեր՝ խ(ը)լ•խ(ը)•լուկ
խիլխլուկ 1
խմբագրել- Նոր Նախիջևան՝ խարխուլ (տնակ) ◆ Ադ խլխլուկ տունին մեջ ընտոր կապրին։ Գուրգեն Մահարի
- (փխբ․) խիստ ծերացած՝ զառամած (մարդ) ◆ Զավալ կնիկը ժամանակեն շուտ խլխլուկ դարձավ։ Գուրգեն Մահարի
- Նոր Նախիջևան՝ (փխբ․) թեթևամիտ, թեթևսոլիկ
- Նիկոմեդիա՝ (փխբ․) սիրտը կոտրած, վշտահար
- Պարտիզակ՝ խիստ հարբած
- Սեբաստիա՝ անզուսպ ծիծաղ
Արտահայտություններ
խմբագրելխլխլուկ 2
խմբագրել- Արարատյան՝ իրար ձեռքից խլխլելով՝ հափշտակելով առնելը՝ գնելը ◆ Բազարը տառեխ էին բերել, իրար ձեռքից խլխլուկ էր։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ
խմբագրելխլխլուկ 3
խմբագրել- Նոր Նախիջևան՝ մուկ
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։