խլխլուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χlχluk]
վանկեր՝ խ(ը)լ•խ(ը)•լուկ
խիլխլուկ 1 խմբագրել
- Նոր Նախիջևան՝ խարխուլ (տնակ) ◆ Ադ խլխլուկ տունին մեջ ընտոր կապրին։ Գուրգեն Մահարի
- (փխբ․) խիստ ծերացած՝ զառամած (մարդ) ◆ Զավալ կնիկը ժամանակեն շուտ խլխլուկ դարձավ։ Գուրգեն Մահարի
- Նոր Նախիջևան՝ (փխբ․) թեթևամիտ, թեթևսոլիկ
- Նիկոմեդիա՝ (փխբ․) սիրտը կոտրած, վշտահար
- Պարտիզակ՝ խիստ հարբած
- Սեբաստիա՝ անզուսպ ծիծաղ
Արտահայտություններ խմբագրել
խլխլուկ 2 խմբագրել
- Արարատյան՝ իրար ձեռքից խլխլելով՝ հափշտակելով առնելը՝ գնելը ◆ Բազարը տառեխ էին բերել, իրար ձեռքից խլխլուկ էր։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ խմբագրել
խլխլուկ 3 խմբագրել
- Նոր Նախիջևան՝ մուկ
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։