խլմաժաժ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χlmɑˈʒɑʒ]
վանկեր՝ խ(ը)լ•մա•ժաժ
- Արարատյան՝ քնահարամ, քունը գլուխ ◆ Ախպերը քնատեղից խլմաժաժ վե կացավ, ձեռքը գցեց թուրը, չգտավ։ Ել
- Համշեն՝ գլխապտույտ (երեխային օրորոցում անընդհատ օրորելուց
- Խոտուրջուր՝ թափթփած
Արտահայտություններ խմբագրել
- Խլմաժաժ ըլլիլ, Երեխային (օրորոցում անվերջ օրորոցում) գլուխը պտտել ◆ Դղուն հերիք օրիս, խլմաժաժ էլավ։
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։