Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)լ•յակ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Գոյական

  1. խորտակված նավի մնացորդ ◆ Դարձավ ջուրն ընկած մի խլյակ։
  2. առհասարակ ավերված՝ փչացած՝ ջարդված բանի մնացորդ, փշրանք ◆ Ծառի խլյակ մը ծանծաղ ջուրերուն մեջեն իր երկու թուխ դաստակները դուրս կը ցցեր։ (Միսաք Մեծարենց)
  3. կոտորված՝ հալածված ժողովրդի մնացորդ ◆ Միշտ նույն մարդ–արարածներն էին նրանք, այստեղ խլյակներով ծածկված հեմշերին, այնտեղ կիսավայրենի բեդվինը։ (Վահրամ Փափազյան)
  4. մարդկային խղճուկ մնացորդ, զառամած ու հալից ընկած մարդ

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. բեկոր, մնացորդ, փշրանք

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել