խլնքոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χlŋkʰɔt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)•լ(ը)ն•քոտ
- ԽԼՆՔՈՏ, Արարատյան, Արաբկիր, Խարբերդ՝ Նիկոմեդիա, Քղի՝
- Խլնքոտ երեխա Ամ։ 2 Վրան խլինք քսված,
- խլնքով կեղտոտված, անմաքուր, կեղտոտ։
- Խլնքոտ թաշկինակ։ 3 Պոլիս, Բալու, Նոր Բայազետ՝ Անճարակ,
- ձեռքից բան չեկող, ապաշնորհ, անշնորհք։
- Խլլոտին մեկն է Աճ։ 4․ Նոր Բայազետ՝ Անչափահաս։
- Գեղը մարթ չկա, մազ-մորուսով, շենք-շնորհքով,
- որ քո նման խլնքոտին չջոգին, հղկին իմ կուշտ
- (Խաթ)։
- Խլնքոտին ծուխն(ծուխն է) մահանա(առած,)
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- որի քթից շարունակ խլինք է հոսում, քթից խլինքը հոսող` թափվող։ ◆ Ասում է՝ խլնքոտին էլ ցուրտն է մահանա։ Հովհաննես Թումանյան
- խլինք քսված, խլինքով կեղտոտված ◆ Այդ խլնքոտին տես, ինչպես մեծ-մեծ է խոսում։
Հոմանիշներ
խմբագրել- խլնոտ, փսլնքոտ, ռնգածոր, խլլոտ, պնպլոտ, ղնջո, պլնկաթաթախ, պլնչոտ։
Արտահայտություններ
խմբագրել- Խլնքոտին ցոուրտն է մահանա, Անճարակ
- մարդը մի բան է փնտրում իրեն արդարացնելու
- համար։
- Խլնքոտին բարև տաս՝ խլինքը վրադ կնետե
- (առած,) Ապաշմորհ՝ ամպետք մարդու հետ պետք
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։