Ապացուցված չեն ինչպես հնդեվրոպական, այնպես էլ ասորական ծագման վարկածները. առաջին դեպքում ուշադրության արժանի է համեմատությունը սլավոներեն *kroto «խլուրդ» (ռուսերեն krot) բառի հետ, բայց չի վերականգնվում գոհացուցիչ նախաձև, երկրորդ դեպքում համարվում է ասորական փոխառություն՝ xulda «խլուրդ», բայց չի բացատրվում ր-ն, ուստի հնարավոր աղբյուր է համարվում ասորական բարբառային մի ձև (հմմտ. xaldūdā համիմաստ բառը)։
Խլուրդ։
Ախալցխա՝ Փոքր մողես։
Շիրակ՝Ակն՝Սասուն՝ Չբուժվող թարախային վերք՝ խոց վզի և հետույքի վրա, որ լինում է՝ էգ (մեծացող, տարածվող) և որձ (փոքր)։
Գոյական
իր փորած գետնափոր բնում ապրող միջատակեր կաթնասուն, գետնամուկ, խլմուկ, ամբույտ
դավադիր, ուրիշների դեմ գաղտնաբար գործող՝ չարիք նյութող մարդ
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
Գրգեարյան Հ․Ղ․, Հարությունյան Ն․Մ․, Տնտեսական աշխարհագրության տեղեկատու բառարան (խմբ. Ավագյան Գ․Ե․), Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1982 — 408 էջ։
