խլվլան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χlvlɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)լ•վ(ը)•լան
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- տե՛ս խլվլուն
- Արարատյան՝ Կարին՝ Սասուն՝ Անդադար շարժվող, շարժուն։ ◆ Նարգիզ ու Շուշան խամրած գլխիկոր, տեղի են տալիս խլվլան կուսի սիրուն աչքերին։ (Ջավախեցի)
- Ախլքալաք՝ Նազանքով,սիգաճեմ։ ◆ Խլվլան աղջիկ։ (Հրաչյա Աճառյան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։