Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)•լ(ը)•րուկ 

  1. գարու նման բույս սև հատիկներով, որն աճում է ցորենի և գարու խոնավ արտերում և հացահատիկի հետ խառնելիս՝ հացին տալիս է անախորժ համ, առաջացնում է սրտխառնոց ու գլխապտույտ, գիժ որոմ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։