խխալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χːɑl]
վանկեր՝ խ(ը)•խալ
- Արարատյան, Ղազախ՝ խուխ՝ մաղաս թքել ◆ Պառավն էր, սոլերն հագավ, խխեց, գնաց թըխ թագավոր։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։