խխաման
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χːɑˈmɑn]
վանկեր՝ խ(ը)•խա•ման
- Սեբաստիա՝ խուխի աման, որի մեջ ծերը կամ հիվանդը խուխ է թքում
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։