խխլանկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [χːlɑŋk]
վանկեր՝ խ(ը)•խ(ը)•լանկ
- Խոտուրջուր՝ թույլ հագցված, լայն, ազատ, ոչ սեղմ ◆ Ոտնամանս խխլանկ ա, կսկուծ չէ։ (Մ․Հաճյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։