խխմել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χːmɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)•խմել
Կազմություն
խմբագրելԱրմատ՝ խխ, վերջածանց՝ -մել?:
Բայ
- ջրից կամ շատ խոնավանալուց փափկանալ` կակղել
- ջուր ներծծելով խոնավանալ
- տկարությունից խիստ թուլանալ, հալից ընկնել
- ԽԽՄԵԼ¹, Արարատյան, Նոր Բայազետ, Գանձակ, Շիրակ՝ Մուշ, Վան, Սիվրիհիսար, Էվերիկ՝ Սասուն՝ ԽՄԽԵԼ, Նոր Բայազետ, Մալաթիա, Եվդոկիա՝ ԽՄԽՄԵԼ, Կսր ԽԽՄԻԼ, ՊլՆոր Նախիջևան, Բալու, Քղի, Ակն՝ ԽՐԽՄԻԼ, Սիպ՝
- Ջրի կամ այլ հեղուկի մեջ երկար մնալուց փափկել։ ◆ Հացը, թուղթը ջրի մեջ երկար մնալով կխխմեն։ (Հրաչյա Աճառյան)
- ◆ Փափկել, կակղել, Ձյունը խխմել է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- ՊՄալաթիա, Կարին, Բաղեշ՝ Բալու՝ Անձրևից՝ ջրից խիստ թրջվել։ ◆ Ճամփուն փիլոն թոնին տակ կըյնի,մե լավըմ խխմի կը։ (Ձեռագիր)
- Ջավախք, Վան՝ խոնավությունից վնասվել։ ◆ Պատը խխմել է, կարող է փուլ գալ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Տան կտուրը խխմած ա։ Ա
- Արաբկիր, Քղի՝ Ջրել, ոռոգել։
- Ար Շատ հասնելուց լխկել (մրգի՝ հատկապես ծիրանի մասին)։ ◆ Երևանու խխմած ծիրանը, Դալմի թունդ գինին կերու խմիր, գալարոց կընկնես, փորդ ու աղիքներդ կկտրատվի։ (Խաթաբալա)
- Արարատյան՝ Առողջությունը քայքայվել։
- Բաղեշ՝ Մարմնի անդամները սաստիկ ցավել։
- Պապեն, Եվդոկիա՝ Վրան թուլություն գալ, շատ խմելուց թմրել։
- ՄԲաղեշ՝ Ջարդուփշուր անել, ծեծել։
- Քամել։
ԽԽՄԵԼ², Պոլիս՝ Լաթի կտորով կրակը՝ բոցը մարել՝ հանգցնել։ (Հրաչյա Աճառյան) ԽԽՄԵԼ³, ՈՒտել, խժռել։ ◆ Ռեսը կխանա գլգլե խաց մե, կիտա փաշին, փաշեն գաթի պես կխխմե։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- կակղանալ, կակղել, ներծծվել, թոռել, թռսխել, թռսկել, թռսնել, ջրաթաթախ լինել
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։