խխունջ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χːund͡ʒ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)•խունջ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- անատամների տիպին պատկանող՝ պարուրաձև խեցիով փափկամորթ կենդանի
- խխունջային խեցի
- հասարակական շահագրգռություններ ու հետաքրքրություններ չունեցող` ինքնամփոփ մարդ
- նեղ՝ սահմանափակ շրջանակ՝ միջավայր
- ներքին ականջի այն մասը, որտեղ գտնվում է ձայնընկալ գործարանը, ականջի բավիղի առջևի հատվածը, ականջախխունջ
- (մրմն․) միջին շրջանի կեսի զուգակցումը փոքր շրջանի կեսի հետ դանդաղ տեմպով և միաձույլ կատարմամբ
- (խոհր․) ջրային, ցամակային զրահապատ էակներ
Հոմանիշներ
խմբագրել- խղունջ, որոճ, շողոտ, լորտնուկ, խխնջուն, խխնջունի, խխնջյուն, խռնչող, խռնջայլ, խալիզոն, կովրիս, խեռթոշ, խնջուն, կողլանջ, կոխլանջ, կուլինշ, կողլեզ, սնկլականջ, սնկլալաջ, սնկլիանկաջ, ձկան ականջ, պառվոլ ճուտեր, սատանի բոժոժ, անախաթուն, մակատուզ, պաքալոջ, ճիտեռք, կոքփ, կողքի
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։