խծիպ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χt͡sip]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խծիպ
վանկեր՝ խ(ը)•ծիպ
Ստուգաբանություն
խմբագրել- ԽԾԻՊ, Գանձակ՝ Պոլիս՝ Պարտիզակ՝ Սեբաստիա՝ Ադանա՝ Ոզմ՝ Բալու՝ Մարզվան՝ ԽԾԱՊ, Արարատյան՝ Պապեն՝ Բաղեշ՝ Մարզվան՝ ԽԾԵՊ, Ղարաբաղ՝ Ոզմ՝ ԽՁԻԲ, Պոլիս՝ ՆՆ Ռ Սասուն՝ Ալաշկերտ՝ Սուչավա՝ ԽՁԵԲ, Քեսաբ՝ ԽՈՒԾԱՊ, Երևան՝ ◆ Զգեստի՝ կտորի եզրերը ներս ծալած եզերքի խոշոր կարը, վրակար։ Խծիպ ըրե։ ։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Խծիպները քակ (Հրաչյա Աճառյան)
- Սասուն՝ Ճյուղերից գործված դուռ կամ ցանկապատ։
Ծագումն անհայտ է։
Գոյական
- եղունգի եզրերի մեռած մսի ծվեն
- կարելու եղանակ, որի ժամանակ կտորի եզրը ներս է ծալվում ու վրայից կարվում, վրակար
Հոմանիշներ
խմբագրել- (նորբ․) քցիմ
- վրակար, մակակար, խծապ, վրակոխ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։