խղճահար
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χʁt͡ʃɑˈhɑɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)ղ•ճա•հար
Ստուգաբանություն խմբագրել
Ածական
- խղճահարություն զգացող, խղճահարությամբ ◆ Գոհարն աչքերը փակում քր հյուծված, կմախքացած թուրքերի անմարդկային տեսքից խղճահար։ Սերո Խանզադյան ◆ Խղճահար ու սիրտը լցված շշնջաց Ֆրավաշին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- խղճահարված, խղճահարություն արտահայտող ◆ Ձայն տվավ Արուսը խղճահար ձայնով։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Կրնանք լսել, որ Մաքլայն շատ ոււղամիտ, խղճահար և անկեղծ մոկն է։ «Երևանյան օրեր»
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս խղճամիտ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։