խղճմտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χʁt͡ʃmtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)ղճ•մ(ը)•տութ•յուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- խղճմտանք, խիղճ ◆ Իրեն գործ հանձնողները գոհ ձգած էր իր խղճմտությամբն։ «Երևանյան օրեր»
- արդարամտություն ◆ Նա, որ սպանեց իմ թագավորիս… և կարթը ձգեց, որ կյանքս էլ որսա… Չէ որ կատարյալ խղճամտություն է, որ այս բազուկով վարձը ձեռքը տամ։ Շեքսպիր
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս խղճմտանք
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։