խճեճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χt͡ʃɛt͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)•ճեճ
Ստուգաբանություն
խմբագրել- ԽՃԵՃ¹, Խարբերդ՝ Բամբակի, ցորենի ծղոտները, տե՛ս ԽԶՈՒԶ3, ԽԾՈՒԾ1։
- ԽՃԵՃ², Բալու՝ ԽՃԻՃ, Խարբերդ՝ Բամբակի հասունացված ու բացված կնգուղ, որի պատիճը՝ կճեպն արդեն չորացած է լինում։ ◆ Բամբակը հասել է, խճեճից կախվել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Գիշերը կես չեղած խճեճի ահագին բլուր մը կլմնցնեինք։ Թ
Գոյական
- բամբակի քուլայի պատիճը
Հոմանիշներ
խմբագրել- պատիճ, պատյան
Արտահայտություններ
խմբագրել- Խճեճ ըլլել, Բամբակի կնգուղը հասունանալ։
- Խճեճ ժողովել, Բամբակի կնգուղները քաղել։
- Խճեճ կըյրել, Հասունացած բամբակի արտը պաշտոնական անձի կողմից նայելով՝ բերքի ընդհանուր քանակը գնահատել և դրա հիման վրա տասնորդի տուրքի չափը որոշել։
- Խճեճը կտրել, Բամբակի տունկի գագաթը կտրել՝ աճեցողությունը և բերքը բարձրացնելու համար։
- Խճեճ չալխավուել, Հասունացած բամբակի կնգուղները լցնել մեծ քթոցի մեջ և շարժելով կեղտից ու հողից մաքրել։
- Խճեճ քաշել, Բամբակը պատիճից զատել։
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։