խճճել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χt͡ʃːɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ճ•ճել 

Բայ

1. մազերը՝ թելերը և նման բաները խառնակել, խճուճ՝ թնջուկ դարձնել ◆ Լիդրը գզող, լիդրը մանող, համ խճճող, համ խճուճը հանող։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Պետք է… խնդիրը պարզելու փոխարեն չխճճել։ (Շիրվանզադե)
2. հարցերը՝ խնդիրները խառնել՝ բարդացնել, խճճելով անլուծելի կամ դժվար լուծելի դարձնել ◆ Ղազարյանին շրջանային կոմիտե տանելու հեռանկարը այնքան էր խճճել Վասակին, որ նա մոռացավ իր անձնական զգացմունքը։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Խճճեցին ուղիս վերջին։ (Ավետիք Իսահակյան)

Հոմանիշներ

1. խառնել, խառնակել, թնճկել, թնճկեցնել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։