Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)•ճուն 

  1. Վան՝ լեփ-լեցուն, բերնեբերան
  2. (փխբ․) պարարտ, գեր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։