խմբապետ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χmbɑˈpɛt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խմ•բա•պետ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (պատմ․) զինվորական կամ հայդուկային որոշ միավորման պետ՝ հրամանատար ◆ Նրա հետ նստած… իր խմբի տղերքը՝ իրենց խմբապետի հռչակին վստահ անվերջ խմում էին, ու հոսում էր երգը։ Եղիշե Չարենց
- նվագախմբի՝ երգչախմբի՝ պարային խմբի գեղարվեստական ղեկավար ◆ Բոլոր երաժիշտները գնացել էին հյուրանոց ընթրելու։ Խմբապետը Լևոնին էլ հրավիրել էր։ (Շիրվանզադե)
- (հզվդ․) խմբի՝ ջոկատի պետ
Ածական
- նույն կարգի միավորման՝ խմբի ղեկավար
- որևէ կարգի խմբի գլխավոր՝ ղեկավար
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս խմբավար
- տե՛ս հրամանատար
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։